χρυσέκλαμπρος

-ον, Α

αυτός που λάμπει σαν τον χρυσό («μορφὴν χρυσέκλαμπρον», Θεόφρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)-* + ἔκλαμπρος].